Her çocuğun öğrenme biçimi farklıdır ve bu farkları tanımak akademik başarıyı doğrudan etkiler
Eğitimde başarı yalnızca zekâya ya da çalışmaya bağlı değildir; öğrenmenin nasıl gerçekleştiği de en az bunlar kadar önemlidir. Her çocuğun bilgiyi algılama, işleme ve hatırlama biçimi birbirinden farklıdır. Kimi çocuk görsel materyallerle daha kolay öğrenirken, kimisi işitsel yollarla ya da yaparak yaşayarak öğrenmeyi tercih eder. Bu öğrenme stillerinin erken yaşta tanınması, hem çocuğun okul hayatında başarılı olmasına hem de özgüvenli bireyler olarak yetişmesine büyük katkı sağlar.
Görsel, işitsel ve kinestetik öğrenme farkları
En temel öğrenme stilleri görsel, işitsel ve kinestetik olarak üçe ayrılır. Görsel öğrenen çocuklar renkli grafikler, tablolar ve görsellerle daha hızlı kavrar. Ders kitaplarındaki görsellerden faydalanmak, notları renkli kalemlerle düzenlemek onların anlamasını kolaylaştırır. İşitsel öğrenenler ise bilgiyi duyarak daha kolay öğrenir. Anlatımlı dersler, ses kayıtları ve tartışma ortamları bu çocuklar için daha verimlidir. Kinestetik öğrenen çocuklar ise hareket ederek öğrenir; deneyler yapmak, maketlerle çalışmak ya da öğrenilen bilgiyi oyunlaştırmak onlar için en etkili yöntemdir.
Çocuğun öğrenme stiline uygun yöntemler seçilmelidir
Her çocuğun farklı öğrenme stiline sahip olması, eğitimde tek bir yöntemle herkese ulaşmanın zorluklarını gösterir. Öğretmenlerin ve ebeveynlerin çocuğun hangi yöntemle daha iyi öğrendiğini gözlemleyerek öğrenme stratejilerini buna göre şekillendirmesi gerekir. Görsel bir öğrenciye uzun anlatımlar yerine resimli anlatımlar sunmak ya da kinestetik bir çocuğa sadece dinlemek yerine etkinlik yaptırmak, öğrenme sürecini güçlendirir.
Stilin fark edilmesi motivasyonu artırır
Çocuklar, kendilerine uygun öğrenme yollarıyla karşılaştıklarında hem daha çabuk öğrenir hem de başarı hissini daha sık yaşar. Bu da özgüvenlerini artırır. Kendi yöntemini tanıyan bir çocuk, sadece okulda değil yaşamın diğer alanlarında da daha etkili bir şekilde kendini geliştirme şansı yakalar. Öğrenme güçlüğü sanılan bazı durumlar, aslında yanlış öğrenme yöntemlerinin kullanılmasından kaynaklanabilir.
Okul ve ev ortamı buna göre düzenlenebilir
Çocuğun öğrenme stiline göre çalışma ortamı da şekillendirilmelidir. Görsel bir öğrenci için sessiz bir ortamda bolca renkli materyal bulundurmak faydalı olurken; işitsel bir çocuk için sessiz okumalar yerine yüksek sesle tekrar yapabileceği alanlar sağlanabilir. Kinestetik öğrenciler içinse öğrenme sürecine hareket katmak, aralarda bedenini kullanabileceği etkinlikler eklemek etkili olacaktır.
Farklı öğrenme stilleri bir arada bulunabilir
Her çocuk yalnızca bir öğrenme stiline sahip değildir. Genellikle bir stil daha baskın olsa da farklı alanlarda farklı stiller devreye girebilir. Örneğin görsel ağırlıklı bir çocuk, müzikle ilgili konularda işitsel öğrenmeye daha yatkın olabilir. Bu nedenle tek bir kalıba bağlı kalmadan çocuğun farklı alanlardaki tepkilerini gözlemlemek gerekir.
